Je ziet je buik groeien, je voelt je baby vanaf een bepaald moment bewegen, maar je kan je baby pas zien als hij geboren is. Behalve op een echo dan. Naast de echo’s die op medische grond worden uitgevoerd, kan je ook een pretecho laten uitvoeren.
Een pretecho is, zoals de naam al aangeeft, echt voor de lol. Er wordt dus niet actief gezocht naar afwijkingen. Op een beeldscherm kijk je naar de echobeelden van je kindje, terwijl diegene die de echo uitvoert je precies uitlegt wat je ziet. Na afloop krijg je foto’s en/of een USB-Stick van de echo mee naar huis.
Daarnaast is het erg leuk dat je bij een pretecho meer mensen mag meenemen dan bij de medische echo’s. Dan kunnen familie en vrienden jullie ongeboren baby’tje ook alvast bewonderen.
De keuze voor het tijdstip van de pretecho is afhankelijk van wat je wil zien. De meeste pretecho’s worden tussen de 14 en 30 weken van de zwangerschap gedaan. Een pretecho tussen 14 en 20 weken wordt vaak gedaan om het geslacht te bepalen. Daarnaast zit er veel tijd tussen de termijnecho en 20-wekenecho en is het dan ook gewoon leuk om je kindje weer even te zien. Doorgaans wordt aangegeven dat de beste periode voor een 3D- en 4D-echo tussen de 22 en 32 weken is.
Tot ongeveer 22 weken zwanger is je baby in één beeld te vangen. Wil jij een foto of film van je baby in één beeld, dan moet je dus niet te lang wachten.
Na 30 weken zwanger is het ook nog mogelijk om een pretecho te maken. Het hangt echter van de ligging van je kindje, de ligging van de placenta en de hoeveelheid vruchtwater af hoeveel en wat je ziet. Doorgaans kan je nog details van het gezichtje zien, maar je hebt ook kans dat je bijna niets ziet. Als je kindje helemaal is ingedaald, is een pretecho niet meer mogelijk.